Υψηλότερες τιμές παραγωγού, σε σχέση με αυτές στην Ελλάδα, φαίνεται να πιάνει το πρόβειο κρέας στη Βουλγαρία, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα στοιχεία αναφέρουν ότι η τιμή στη Βουλγαρία ανέρχεται στα 6 ευρώ ανά κιλό σφαγίου, ενώ στην Ελλάδα την αντίστοιχη περίοδο η τιμή είναι στα 4,41 ευρώ ανά κιλό σφαγίου. Την ίδια στιγμή θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το κόστος παραγωγής στην Ελλάδα, σύμφωνα με όσα αναφέρουν στον ΑγροΤύπο οι κτηνοτρόφοι, φτάνει στα 5-6 ευρώ.
Πάντως οι Έλληνες κτηνοτρόφοι δικαιολογούν την υψηλότερη τιμή στη Βουλγαρία λόγω του μικρού αριθμού αρνιών και της αυξημένης ζήτησης που υπάρχουν στη γειτονική χώρα. Επίσης οι Έλληνες έμποροι αγοράζουν ζωντανά αρνιά για να τα παχύνουν και στη συνέχεια να τα πουλήσουν στους καταναλωτές, κάτι που δεν γίνεται στη Βουλγαρία.
Ο κ. Παναγιώτης Πεβερέτος, πρόεδρος του ΣΕΚ, ανέφερε σχετικά με το γεγονός αυτό στον Αγροτύπο: «Για να γίνει ένα αρνί 10 κιλά θα πρέπει να καταναλώσει τουλάχιστον 40-50 κιλά γάλα (έστω τιμής 95 λεπτά ανα κιλό). Εάν προστεθούν και οι δαπάνες για τροφές καθώς και για εργασία το κόστος παραγωγής θα φτάσει γύρω στα 50 ευρώ. Συνεπώς η τιμή ανά κιλό σφαγίου αμνοεριφίων κυμαίνεται στα 5 ευρώ. Ωστόσο η τιμή αυτή εξαρτάται από τον τρόπο πάχυνσης, το πότε απογαλακτίζει τα αμνοερίφια, το πόσο γάλα χρησιμοποιεί για την πάχυνση και πόσες τροφές χρησιμοποιεί.
Στην Βουλγαρία το κόστος παραγωγής για το κρέας των αμνών είναι μικρότερο από αυτό στην Ελλάδα, και το γεγονός αυτό οφείλεται στις χαμηλότερες τιμές ζωοτροφών. Το γεγονός ότι η χώρα αυτή απολαμβάνει καλύτερες τιμές απ’ ότι εμείς στην Ελλάδα δεν είναι τυχαίο καθώς η ψαλίδα ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή είναι μικρότερη εκεί».
Από την πλευρά του ο κ. Γιάννης Γκρίνιας, αντιπρόεδρος της ΠΕΚ πρόσθεσε: «Το κόστος παραγωγής είναι μεγαλύτερο στην Ελλάδα, σε σχέση με την Βουλγαρία και την Ρουμανία, και κυμαίνεται κοντά στα 6 ευρώ ανά κιλό σφαγίου. Όσον αφορά το κατσικίσιο κρέας, η πτώση της τιμής οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πτώση της ζήτησης, καθώς ο τελικός καταναλωτής δεν τρώει κατσικίσιο κρέας.
Αυτή την στιγμή τόσο το αίγειο κρέας όσο και το πρόβειο πωλείται κάτω του κόστους παραγωγής. Το κατσικίσιο κρέας που εξάγεται πωλείται σε καλύτερες από το πρόβειο κρέας τιμές και ίσως να έχουμε τάσεις ανόδου. Οι Βούλγαροι κάνουν τώρα τελευταία ξανά πρόβατα, και δεν υπάρχει κάλυψη της εσωτερικής ζήτησης, πιθανώς αυτός είναι και ο λόγος που έχουν υψηλότερη τιμή».
Στα παραπάνω συμφωνεί ο κ. Ελευθέριος Γίτσας, πρόεδρος Διεπαγγελματικής κρέατος, ο οποίος προσθέτει τα εξής: «Οι παραγωγοί πωλούν κατευθείαν έτσι απολαμβάνουν τις υψηλότερες τιμές και δεν υπάρχει η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα. Το κόστος παραγωγής για 1 κιλό σφάγιου για τα αρνιά στην Ελλάδα είναι στα 5,5 ευρώ, υψηλότερο από αυτό στην Βουλγαρία. Ακόμα τα 2/3 των αρνιών που υπάρχουνε στην Ελλάδα είναι ήδη στα χέρια των εμπόρων.
Τα σούπερ-μάρκετ έχουν ήδη προμηθευτεί αρνιά, σε χαμηλότερες τιμές και τα διατηρούν σε συσκευασίες κενού αέρος έτσι ώστε να τα πουλήσουν το Πάσχα ως φρέσκα. Οι έμποροι αγοράζουνε ζωντανά αρνιά σε τιμές 2-2,5 ευρώ ανά κιλό ζώντος βάρους και τα παχαίνουν σε μονάδες δικές τους είτε μισθώνοντας παραγωγούς για να το κάνουν για αυτούς».
Όσον αφορά τις «ελληνοποιήσεις» ο κ. Γίτσας αναφέρει τα εξής: «Οι ελληνοποιήσεις έχουν μειωθεί το τελευταίο διάστημα, γιατί η τιμή του ζώντος βάρους των αρνιών είναι χαμηλότερη στην Ελλάδα σε σχέση με τις χώρες από τις οποίες γινόταν η εισαγωγές. Και τελικά μαζί με το κόστος μεταφοράς δεν τους συμφέρει να τα εισάγουν και να τα παχαίνουν εδώ».
Ο κ. Παναγιώτης Πεβερέτος, πρόεδρος του ΣΕΚ, ανέφερε σχετικά με το γεγονός αυτό στον Αγροτύπο: «Για να γίνει ένα αρνί 10 κιλά θα πρέπει να καταναλώσει τουλάχιστον 40-50 κιλά γάλα (έστω τιμής 95 λεπτά ανα κιλό). Εάν προστεθούν και οι δαπάνες για τροφές καθώς και για εργασία το κόστος παραγωγής θα φτάσει γύρω στα 50 ευρώ. Συνεπώς η τιμή ανά κιλό σφαγίου αμνοεριφίων κυμαίνεται στα 5 ευρώ. Ωστόσο η τιμή αυτή εξαρτάται από τον τρόπο πάχυνσης, το πότε απογαλακτίζει τα αμνοερίφια, το πόσο γάλα χρησιμοποιεί για την πάχυνση και πόσες τροφές χρησιμοποιεί.
Στην Βουλγαρία το κόστος παραγωγής για το κρέας των αμνών είναι μικρότερο από αυτό στην Ελλάδα, και το γεγονός αυτό οφείλεται στις χαμηλότερες τιμές ζωοτροφών. Το γεγονός ότι η χώρα αυτή απολαμβάνει καλύτερες τιμές απ’ ότι εμείς στην Ελλάδα δεν είναι τυχαίο καθώς η ψαλίδα ανάμεσα στον παραγωγό και τον καταναλωτή είναι μικρότερη εκεί».
Από την πλευρά του ο κ. Γιάννης Γκρίνιας, αντιπρόεδρος της ΠΕΚ πρόσθεσε: «Το κόστος παραγωγής είναι μεγαλύτερο στην Ελλάδα, σε σχέση με την Βουλγαρία και την Ρουμανία, και κυμαίνεται κοντά στα 6 ευρώ ανά κιλό σφαγίου. Όσον αφορά το κατσικίσιο κρέας, η πτώση της τιμής οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πτώση της ζήτησης, καθώς ο τελικός καταναλωτής δεν τρώει κατσικίσιο κρέας.
Αυτή την στιγμή τόσο το αίγειο κρέας όσο και το πρόβειο πωλείται κάτω του κόστους παραγωγής. Το κατσικίσιο κρέας που εξάγεται πωλείται σε καλύτερες από το πρόβειο κρέας τιμές και ίσως να έχουμε τάσεις ανόδου. Οι Βούλγαροι κάνουν τώρα τελευταία ξανά πρόβατα, και δεν υπάρχει κάλυψη της εσωτερικής ζήτησης, πιθανώς αυτός είναι και ο λόγος που έχουν υψηλότερη τιμή».
Στα παραπάνω συμφωνεί ο κ. Ελευθέριος Γίτσας, πρόεδρος Διεπαγγελματικής κρέατος, ο οποίος προσθέτει τα εξής: «Οι παραγωγοί πωλούν κατευθείαν έτσι απολαμβάνουν τις υψηλότερες τιμές και δεν υπάρχει η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Ελλάδα. Το κόστος παραγωγής για 1 κιλό σφάγιου για τα αρνιά στην Ελλάδα είναι στα 5,5 ευρώ, υψηλότερο από αυτό στην Βουλγαρία. Ακόμα τα 2/3 των αρνιών που υπάρχουνε στην Ελλάδα είναι ήδη στα χέρια των εμπόρων.
Τα σούπερ-μάρκετ έχουν ήδη προμηθευτεί αρνιά, σε χαμηλότερες τιμές και τα διατηρούν σε συσκευασίες κενού αέρος έτσι ώστε να τα πουλήσουν το Πάσχα ως φρέσκα. Οι έμποροι αγοράζουνε ζωντανά αρνιά σε τιμές 2-2,5 ευρώ ανά κιλό ζώντος βάρους και τα παχαίνουν σε μονάδες δικές τους είτε μισθώνοντας παραγωγούς για να το κάνουν για αυτούς».
Όσον αφορά τις «ελληνοποιήσεις» ο κ. Γίτσας αναφέρει τα εξής: «Οι ελληνοποιήσεις έχουν μειωθεί το τελευταίο διάστημα, γιατί η τιμή του ζώντος βάρους των αρνιών είναι χαμηλότερη στην Ελλάδα σε σχέση με τις χώρες από τις οποίες γινόταν η εισαγωγές. Και τελικά μαζί με το κόστος μεταφοράς δεν τους συμφέρει να τα εισάγουν και να τα παχαίνουν εδώ».
http://www.agrotypos.gr
