Προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, στο πλαίσιο μιας μεγαλύτερης έρευνας για το πως οι άνεμοι επηρεάζουν τα νερά θαλασσών και λιμνών, έδειξαν ότι ένας ισχυρός άνεμος μπορεί να σπρώξει πίσω τα νερά σε τέτοιο σημείο που ένας ποταμός να ενωθεί με μια λιμνοθάλασσα, επισημαίνουν οι επιστήμονες από το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Ερευνας του πανεπιστημίου του Κολοράντο.
"Οι προσομοιώσεις ταιριάζουν με τις αναφορές της Εξόδου", δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Καρλ Ντρους. "Ο χωρισμός των υδάτων γίνεται κατανοητός μέσω της υδροδυναμικής", πρόσθεσε.
Η ομάδα του υπέδειξε ένα πιθανό σημείο νότια της Μεσογείου ως το μέρος που ο Μωυσής οδήγησε τους Ισραηλίτες μακρυά από την Αίγυπτο πριν 3.000 χρόνια. Με μακέτες που απεικονίζουν διαφορετική μορφολογία του εδάφους έδειξαν ότι ένας άνεμος που πνέει με 63 μίλια την ώρα, αν διατηρηθεί για 12 ώρες μπορεί να σπρώξει πίσω νερά βάθους δύο μέτρων και να δημιουργήσει για τέσσερις ώρες έναν διάδρομο μήκους 3-4 χιλιομέτρων και πλάτους πέντε.
"Η ιστορία της Εξόδου συναρπάζει τον κόσμο και τον κάνει να αναρωτιέται αν βασίζεται σε ιστορικά στοιχεία. Η μελέτη αυτή δείχνει ότι η περιγραφή του χωρισμού των υδάτων στηρίζεται στους νόμους της φύσης".
