Μόνο 57 μετανάστες θα ψηφίσουν στα Τρίκαλα


Οι λόγοι της απροθυμίας τους, να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους
Πενήντα επτά συνολικά αλλοδαποί εγγράφηκαν στους εκλογικούς καταλόγους του δήμου Τρικκαίων προκειμένου να έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Οι αλλοδαποί αυτοί, αποκλειστικά αλβανικής καταγωγής απέκτησαν το εκλογικό δικαίωμα βάσει του τελευταίου νόμου για την απόκτηση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στις τοπικές εκλογές. Ο αριθμός των Αλβανών που εγγράφηκαν στους εκλογικούς καταλόγους του δήμου Τρικκαίων είναι εξαιρετικά μικρός. Συγκρινόμενος δε, με τον αριθμό των οικονομικών μεταναστών της γείτονος χώρας που βρίσκονται στα Τρίκαλα με νόμιμα έγγραφα, είναι αμελητέος. Οι Αλβανοί μετανάστες στο Νομό είναι πάνω από 6.000 εκ των οποίων οι μισοί, ίσως και περισσότεροι, ζουν και εργάζονται στην πόλη των Τρικάλων. Πλέον, η συντριπτική πλειονότητα αυτών των μεταναστών βρίσκονται μόνιμα στη χώρα μας. Οι περισσότεροι εξ αυτών πληρούσαν τις προϋποθέσεις ένταξης στο νόμο για την απόκτηση δικαιώματος ψήφου. Ωστόσο, ελάχιστοι έκαναν χρήση αυτού, για λόγους που ποικίλουν, ανάλογα με την περίπτωση. Παρά ταύτα, υπάρχουν δύο – τρεις, βασικοί λόγοι που είναι οι εξής:
Ο πρώτος συνδέεται με την απροθυμία των μεταναστών να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους μιας συγκεκριμένης περιοχής. Δεν θέλουν να πιστοποιηθεί ο μόνιμος τόπος διαμονής για λόγους που μάλλον, συνδέονται με τα πρώτα «πέτρινα χρόνια» της παράνομης εισροής τους, στην Ελλάδα. Ο φόβος μπορεί να υποχώρησε, αλλά σίγουρα δεν εξαλείφτηκε από μία μερίδα των μεταναστών. 
Ο άλλος λόγος είναι μάλλον πατριωτικός, καθότι οι ίδιοι είναι και αισθάνονται Αλβανοί, οπότε δεν έχουν λόγο να ψηφίσουν στις εκλογές μιας άλλης χώρας. 
Ο τρίτος λόγος ίσως δεν είναι άσχετος με την κρίση. Δεν είναι λίγοι οι οικονομικοί μετανάστες που έμειναν άνεργοι λόγω κρίσης. Πολλοί, εξ αυτών, αναζητούν νέο προορισμό, προκειμένου να αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη. Επομένως, δεν έχουν πια λόγους να θέλουν να ψηφίσουν σε μία χώρα από την οποία επιθυμούν να φύγουν.
Από τους παραπάνω λόγους, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και την κουλτούρα του μετανάστη ο οποίος δεν μεταναστεύει για να αποκτήσει πολιτικά δικαιώματα, αλλά να βελτιώσει την οικονομική του κατάσταση. Ακόμη και στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης που ισχύουν ανάλογοι νόμοι, ψηφίζουν κυρίως, οι μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενεάς και όχι εκείνοι της πρώτης γενιάς.
Η ΕΡΕΥΝΑ                       Του Λάζαρου Μάμαλη