Έναν ανορθόδοξο τρόπο για να κερδίσουν $300 προτείνει η Barbara Harris σε όσους εξαρτημένους από τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ συμφωνήσουν στους όρους της μη κυβερνητικής οργάνωσής της, Project Prevention. Προυπόθεση για την χρηματική ανταμοιβή είναι το να δεχτούν να λάβουν μακρόχρονα αντισυλληπτικά μέτρα ή να υποβληθούν σε επεμβάσεις στείρωσης. Ο λόγος; Η κα Harris δεν πιστεύει ότι μπορούν να νοιαστούν ειλικρινά και να φροντίσουν τα παιδιά τους. Η πρακτική της οργάνωσης της; Έχει ήδη ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων...
Η Harris έχει εξαγάγει το συμπέρασμα αυτό για το σύνολο των χρηστών από προσωπική της εμπειρία: ανέλαβε τη φροντίδα και στη συνέχεια υιοθέτησε τα τέσσερα παιδιά μιας γυναίκας εθισμένης στα ναρκωτικά στο Los Angeles. Ένα από αυτά, ο Taylor, αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα προσαρμογής. Η κα Harris τα απέδωσε ευθύς στην εξάρτηση της μητέρας του. «Ήμουν θυμωμένη με τη μητέρα του, σκεφτόμουν πώς μπορεί να κάνει κανείς κάτι τέτοιο σε ένα μωρό;» δηλώνει η ίδια.
Έτσι λοιπόν, το 1997 ίδρυσε τη μη κυβερνητική οργάνωση (χρηματοδοτείται από ιδιωτικές δωρεές) Project Prevention, η οποία ως τώρα έχει χρηματοδοτήσει 3.242 εξαρτημένους σε ναρκωτικά ή αλκοόλ. 3.242 «πελάτες», δηλαδή, όπως προτιμά να τους αποκαλεί η εν λόγω οργάνωση. Η πλειοψηφία των «πελατών» αυτών είναι γυναίκες, από τις οποίες 1.226 υπεβλήθησαν σε στείρωση. Ο αντίστοιχος αριθμός για άντρες είναι 35.
Όπως είναι αναμενόμενο η απόψεις αυτές της Harris και οι πρακτικές της οργάνωσης της συνάντησαν ιδιαίτερη αντίσταση και κριτική. Οι πρακτικές της παρομοιάστηκαν με αυτές των στειρώσεων χάριν ευγονικής στην Αμερική του 1930 και το πρόγραμμα ευγονικής των Ναζί, οι οποίοι εξολόθρευσαν Εβραίους, τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους και άτομα με διανοητικά προβλήματα και πάλι «για λόγους ευγονικής.»
Η αμερικανική οργάνωση για την προστασία και προάσπιση των δικαιωμάτων των εγκύων National Advocates for Pregnant Women (NAPW) κατηγορεί την Harris για προπαγάνδα και διακρίσεις, αφού προσδιορίζει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων –τους χρήστες- ως ανίκανων να αποκτήσουν παιδιά.
Μια άλλη κατηγορία εναντίον της Project Prevention αφορά την επιλογή «πελατών» με βάση φυλετικά κριτήρια. Κατηγορείται, δηλαδή, ότι στοχεύει κυρίως σε φτωχές κοινότητες αφροαμερικανών. Η κα Harris αντιτείνει ότι η φυλή δεν έχει καμία σημασία για την ίδια. Σύμφωνα, επιπλέον, με στατιστικά στοιχεία της οργάνωσης, τα οποία δεν έχουν επαληθευτεί, πάνω από τους μισούς «πελάτες» της είναι λευκοί.
Αλλά δεν θα μπορούσε να αξιοποιήσει καλύτερα τα κονδύλια της οργάνωσης, δίνοντας έμφαση σε προγράμματα πρόληψης ή θεραπείας των εθισμένων σε ναρκωτικά και αλκοόλ; Η νεαρή ηλικία κατά την οποία τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα ναρκωτικά τα οδηγεί σύντομα σε κέντρα απεξάρτησης, επισημαίνει η κα Harris. «...η απεξάρτηση είναι απλά ρίσκο... οι γυναίκες μπαίνουν στα κέντρα απεξάρτησης, κόβουν τα ναρκωτικά, μετά ξανακυλούν σε αυτά και τίποτα από αυτά δεν τις εμποδίζει να μείνουν έγκυες,» τονίζει.
Όμως, τονίζουν οργανώσεις όπως η NAPW, ενώ κανείς δεν αρνείται τα προβλήματα των γονιών που είναι εθισμένοι σε ουσίες, είναι γεγονός ότι πολλοί από αυτούς απεξαρτώνται και γίνονται υπεύθυνοι γονείς για τα παιδιά τους. Επιπλέον, η απόκτηση οικογένειας αποτελεί σημαντικό κίνητρο για έναν εξαρτημένο άνθρωπο, το κίνητρο μιας γεμάτης ζωής, την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο. Αναρωτιέται κανείς, λοιπόν, με ποιό δικαίωμα η κα Harris αναλαμβάνει να στερήσει την ελπίδα αυτή από αυτούς τους ανθρώπους...
Πηγή: BBC
Στείρωση έναντι χρηματικής αμοιβής για τους Βρετανούς αλκοολικούς και ναρκομανείς.
Έναν ανορθόδοξο τρόπο για να κερδίσουν $300 προτείνει η Barbara Harris σε όσους εξαρτημένους από τα ναρκωτικά ή το αλκοόλ συμφωνήσουν στους όρους της μη κυβερνητικής οργάνωσής της, Project Prevention. Προυπόθεση για την χρηματική ανταμοιβή είναι το να δεχτούν να λάβουν μακρόχρονα αντισυλληπτικά μέτρα ή να υποβληθούν σε επεμβάσεις στείρωσης. Ο λόγος; Η κα Harris δεν πιστεύει ότι μπορούν να νοιαστούν ειλικρινά και να φροντίσουν τα παιδιά τους. Η πρακτική της οργάνωσης της; Έχει ήδη ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων...
Η Harris έχει εξαγάγει το συμπέρασμα αυτό για το σύνολο των χρηστών από προσωπική της εμπειρία: ανέλαβε τη φροντίδα και στη συνέχεια υιοθέτησε τα τέσσερα παιδιά μιας γυναίκας εθισμένης στα ναρκωτικά στο Los Angeles. Ένα από αυτά, ο Taylor, αντιμετώπιζε σημαντικά προβλήματα προσαρμογής. Η κα Harris τα απέδωσε ευθύς στην εξάρτηση της μητέρας του. «Ήμουν θυμωμένη με τη μητέρα του, σκεφτόμουν πώς μπορεί να κάνει κανείς κάτι τέτοιο σε ένα μωρό;» δηλώνει η ίδια.
Έτσι λοιπόν, το 1997 ίδρυσε τη μη κυβερνητική οργάνωση (χρηματοδοτείται από ιδιωτικές δωρεές) Project Prevention, η οποία ως τώρα έχει χρηματοδοτήσει 3.242 εξαρτημένους σε ναρκωτικά ή αλκοόλ. 3.242 «πελάτες», δηλαδή, όπως προτιμά να τους αποκαλεί η εν λόγω οργάνωση. Η πλειοψηφία των «πελατών» αυτών είναι γυναίκες, από τις οποίες 1.226 υπεβλήθησαν σε στείρωση. Ο αντίστοιχος αριθμός για άντρες είναι 35.
Όπως είναι αναμενόμενο η απόψεις αυτές της Harris και οι πρακτικές της οργάνωσης της συνάντησαν ιδιαίτερη αντίσταση και κριτική. Οι πρακτικές της παρομοιάστηκαν με αυτές των στειρώσεων χάριν ευγονικής στην Αμερική του 1930 και το πρόγραμμα ευγονικής των Ναζί, οι οποίοι εξολόθρευσαν Εβραίους, τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους και άτομα με διανοητικά προβλήματα και πάλι «για λόγους ευγονικής.»
Η αμερικανική οργάνωση για την προστασία και προάσπιση των δικαιωμάτων των εγκύων National Advocates for Pregnant Women (NAPW) κατηγορεί την Harris για προπαγάνδα και διακρίσεις, αφού προσδιορίζει μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων –τους χρήστες- ως ανίκανων να αποκτήσουν παιδιά.
Μια άλλη κατηγορία εναντίον της Project Prevention αφορά την επιλογή «πελατών» με βάση φυλετικά κριτήρια. Κατηγορείται, δηλαδή, ότι στοχεύει κυρίως σε φτωχές κοινότητες αφροαμερικανών. Η κα Harris αντιτείνει ότι η φυλή δεν έχει καμία σημασία για την ίδια. Σύμφωνα, επιπλέον, με στατιστικά στοιχεία της οργάνωσης, τα οποία δεν έχουν επαληθευτεί, πάνω από τους μισούς «πελάτες» της είναι λευκοί.
Αλλά δεν θα μπορούσε να αξιοποιήσει καλύτερα τα κονδύλια της οργάνωσης, δίνοντας έμφαση σε προγράμματα πρόληψης ή θεραπείας των εθισμένων σε ναρκωτικά και αλκοόλ; Η νεαρή ηλικία κατά την οποία τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα ναρκωτικά τα οδηγεί σύντομα σε κέντρα απεξάρτησης, επισημαίνει η κα Harris. «...η απεξάρτηση είναι απλά ρίσκο... οι γυναίκες μπαίνουν στα κέντρα απεξάρτησης, κόβουν τα ναρκωτικά, μετά ξανακυλούν σε αυτά και τίποτα από αυτά δεν τις εμποδίζει να μείνουν έγκυες,» τονίζει.
Όμως, τονίζουν οργανώσεις όπως η NAPW, ενώ κανείς δεν αρνείται τα προβλήματα των γονιών που είναι εθισμένοι σε ουσίες, είναι γεγονός ότι πολλοί από αυτούς απεξαρτώνται και γίνονται υπεύθυνοι γονείς για τα παιδιά τους. Επιπλέον, η απόκτηση οικογένειας αποτελεί σημαντικό κίνητρο για έναν εξαρτημένο άνθρωπο, το κίνητρο μιας γεμάτης ζωής, την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο. Αναρωτιέται κανείς, λοιπόν, με ποιό δικαίωμα η κα Harris αναλαμβάνει να στερήσει την ελπίδα αυτή από αυτούς τους ανθρώπους...
Πηγή: BBC
