Στο πλευρό των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων θα βρεθεί η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών με πρόγραμμα το οποίο θα υλοποιήσει άμεσα. Τα χρήματα θα δοθούν από χορηγίες τις οποίες συγκεντρώνουν στην Ένωση.
«Η εφοπλιστική οικογένεια έχει προετοιμασθεί για να παρέμβει όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά στην οφειλόμενη συμπαράσταση προς τις σκληρά δοκιμαζόμενες από την κρίση, πληθυσμιακές ομάδες της κοινωνίας.
Το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν και ατομικά και συλλογικά, με προσοχή, ευθύνη και με βαθύ όσο και ανιδιοτελές ανθρωπιστικό και πατριωτικό συναίσθημα.
Και βεβαίως αθόρυβα» επεσήμανε ο πρόεδρος της ΕΕΕ, Θ.Βενιάμης μιλώντας στο πλαίσιο των Ποσεδιωνίων 2012: «Ήδη, στη διάθεση της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών, βρίσκεται το απαραίτητο κεφάλαιο από χορηγίες κυρίως, των συναδέλφων μας, αλλά και ανά τον Κόσμο συνεργατών τους.
Για την διάθεση αυτού του κεφαλαίου καταρτίζουμε ειδικά προγράμματα μετά από επισταμένη έρευνα, που θα διασφαλίσουν την πιο αποδοτική αξιοποίησή του.
Περισσότερα, για την προσπάθεια μας αυτή, σύντομα». Όσο αφορά στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική αλλά και η παγκόσμια ναυτιλία ο πρόεδρος της ΕΕΕ επεσήμανε: «Η Ναυτιλία των Ελλήνων αντέχει και προοδεύει.
Παρά τη δεινή κρίση που ταλαιπωρεί ολόκληρο τον Πλανήτη και ιδιαίτερα την Ελλάδα, παραμένει στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, συνδεδεμένη πάντα με την εθνική της βάση και με ένα στόλο από 3.325 πλοία συνολικής χωρητικότητας 227 εκατ. dwt και μέσης ηλικίας 10,5 έτη. Ξέρετε τι έλεγαν οι παλαιοί συμπατριώτες μου Χιώτες καραβοκύρηδες;
Ότι η θάλασσα αρρωσταίνει αλλά δεν πεθαίνει. Αυτό πιστεύουμε και εμείς που προσπαθούμε να συνεχίσουμε το έργο τους. Βέβαια οι καιροί έχουν αλλάξει. Άλλες οι συνθήκες στη θάλασσα τότε και άλλες σήμερα. Πολλές φορές καλύτερες, αλλά και πολλές φορές δύσκολες και περίπλοκες που απαιτούν πίστη, τόλμη και σκληρή προσπάθεια.
Η παγκοσμιοποίηση και οι συναφείς επιπτώσεις της, η καλπάζουσα ναυτική τεχνολογία, οι υπερβολές, όχι πάντοτε ανιδιοτελείς, με κεντρικά και περιφερειακά μέτρα που εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία των πλοίων, η χρηματοπιστωτική στενότητα, οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην ναυλαγορά, αλλά και η μάστιγα της πειρατείας , αποτελούν κρίσιμες προκλήσεις για την ναυτιλία του 21ου αιώνα.» Ειδικότερα για το πρόβλημα της πειρατείας, ο Πρόεδρος της ΕΕΕ τόνισε ότι καθημερινά προσλαμβάνει απειλητικές διαστάσεις.
Και αυτό, γιατί απουσιάζει η ισχυρή πολιτική βούληση της διεθνούς κοινότητας προκειμένου να την αντιμετωπίσει με πιο αποτελεσματικό τρόπο. «Πρόσφατα η ελληνική Πολιτεία μετά από αίτημα του εφοπλισμού, υιοθέτησε την αναγκαία νομοθεσία που επιτρέπει την χρησιμοποίηση προσοντούχων ιδιωτών ενόπλων φρουρών επί των πλοίων με ελληνική σημαία, σύμφωνα με τα πρότυπα των οδηγιών του ΙΜΟ και της νομοθεσίας άλλων κρατών.
Όμως η χρησιμοποίηση ενόπλων φρουρών πρέπει να τονισθεί, δεν είναι πανάκεια. Δεν αποτελεί λύση του προβλήματος, αλλά μόνο συμπληρωματικό μέτρο για την προστασία ναυτικών, πλοίων και φορτίων».
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί τον εφοπλισμό είναι αυτό της σωρείας των τεχνικών μέτρων που επιβάλλονται στη ναυτιλία, άλλοτε σε διεθνές επίπεδο και άλλοτε σε περιφερειακό, με έρεισμα τα νέα περιβαλλοντικά πρότυπα.
Στο πλαίσιο των διεθνών πιέσεων για την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία, δυστυχώς, η ναυτιλία έχει εντοπισθεί ως μια από τις πιθανές εύκολες πηγές εσόδων, όχι όμως σε αναλογία με το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής των εκπομπών των πλοίων στην ατμοσφαιρική ρύπανση.
Είναι πάντως θετικό ότι ο αρμόδιος Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ) υιοθέτησε πρώτος από όλους τους διεθνείς οργανισμούς νέους Κανονισμούς μέτρων μείωσης των εκπομπών CO2 από τα πλοία, αποδεικνύοντας ότι έχει τη δυναμική να συνεχίσει τον αποκλειστικό χειρισμό του θέματος. «Σε εθνικό επίπεδο από το 2009 η ναυτιλία μας και παρά την συναλλαγματογόνο δυναμική της - ανάλογη κάθε φορά με την πορεία της ναυλαγοράς – και την εξασφάλιση θέσεων εργασίας μέσα και έξω από τα πλοία, στερήθηκε αναιτίως, την στήριξη του έμπειρου διοικητικού της φορέα» προσέθεσε ο Θ.Βενιάμης: «Η κατάργηση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, χώρας με έναν από τους μεγαλύτερους στόλους του Κόσμου και η απόσπαση από την στελέχωσή του, του Λιμενικού Σώματος, είχαν και έχουν ως αποτέλεσμα, την απορρύθμιση της διοίκησης, αλλά και την σύγχυση στην εφαρμογή της κατάλληλης πολιτικής για την στήριξη του έργου της και κυρίως, τη στενότερη σύνδεση πλοίου και εθνικής οικονομίας η οποία όπως είναι φυσικό δυσχεραίνεται σοβαρά» και συμπλήρωσε: Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην ναυτική εκπαίδευση: « Τον εφοπλισμό απασχολεί πάντα, ιδιαιτέρως όμως τον τελευταίο καιρό, ο εκσυγχρονισμός και η αναμόρφωση του όλου συστήματος της ναυτικής εκπαίδευσης, ώστε να αξιοποιηθεί στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η αισθητή στροφή των νέων στην ναυτική σταδιοδρομία.
Είναι ένα εγχείρημα που η οικονομική και κοινωνική συγκυρία διευκολύνουν την ευόδωσή του» και κατέληξε: «Παρά την παγκόσμια οικονομική κρίση που πλήττει και το θαλάσσιο μεταφορικό έργο στο σύνολό του, οι Έλληνες εφοπλιστές πιστεύουν ότι θα ανταποκριθούν στη σωρεία και το μέγεθος των προκλήσεων και ότι η «επόμενη ημέρα» θα βρει την ναυτιλία που διαχειρίζονται και πάλι, στην παγκόσμια κορυφή».
